Het veld van therapie – meer dan technieken en marketing Er is vandaag de dag een overvloed aan manieren om aan jezelf te werken. Je kunt ademen, ontladen, gronden, mediteren, spiegelen, herprogrammeren of zelfs “je zenuwstelsel hacken”. Er zijn retraites, podcasts, trauma-experts op Instagram, en duizenden opleidingen waarin heling een kwestie lijkt van de juiste methode vinden. Die overvloed is op zich iets moois. Het laat zien dat we als samenleving verlangen naar bewust

Soms ontstaat er in een sessie een stilte die ‘sacred’ voelt. Niet leeg, maar vol. Een adem die vanzelf dieper wordt, een trilling in het lichaam, een glimp van zachtheid of helderheid. Alsof het leven zelf even door de kieren naar binnen stroomt. Het zijn momenten waarop iets van binnen zich herinnert hoe het is om niet meer te hoeven vechten, maar eenvoudigweg te zijn. Ik zie het vaak gebeuren — en elke keer opnieuw raakt het me.

Het is geen zwakte om anderen nodig te hebben. Het is menselijk. Toch hebben velen van ons geleerd dat afhankelijkheid iets is om te vermijden. Dat kracht betekent: zelfstandig zijn, alles zelf dragen, emoties beheersen, het alleen kunnen. Dat je pas veilig bent als je niemand meer écht nodig hebt. Maar diep vanbinnen weet het lichaam iets anders. Het herinnert zich dat we, om te kunnen leven, altijd in relatie staan.

Lichaam, relatie en heling: de dans van afhankelijkheid en afstand ervaren. Er is een dimensie van co-dependency en narcistische afweer die vaak onzichtbaar blijft: de lichamelijke ervaring. Niet alleen gedachten of gevoelens, maar het lichaam draagt de oude hechtingswond. In intieme relaties wordt dit zichtbaar en voelbaar — voor jezelf én de ander.

Als ik vertel dat ik lichaamsgericht therapeut ben, denken mensen vaak aan massage, ademhalingsoefeningen of mindfulness. Zulke vormen kunnen helpend zijn, maar waar ik in mijn werk naar verwijs, gaat dieper. Lichaamsgericht werken gaat niet over iets doen, maar over aanwezig zijn bij wat zich werkelijk laat voelen — in jouw lichaam, in het contact, in de onderstroom. Je lichaam draagt het geheugen van alles wat je hebt meegemaakt, ook van wat ooit te veel was om te voelen o

Over projectie, kwetsbaarheid en de kunst van werkelijk lezen Steeds vaker zien we dat schrijvers, therapeuten en andere mensen die over menselijke thema’s schrijven, worden beoordeeld alsof hun werk een open dagboek is. Maar wat zegt dat eigenlijk over onze omgang met kwetsbaarheid? Over onze neiging om te verklaren in plaats van te voelen? En wat verliezen we wanneer we niet meer echt lezen, maar vooral plaatsen?

Waarom een relatie met iemand met sterke narcistische afweer zo ontregelend kan zijn Het is niet altijd de zichtbare pijn, de woorden of de daden die ons ziek maken in een relatie. Soms is het iets subtielers — een veld dat je langzaam uit je eigen samenhang trekt. Zeker bij iemand met sterke narcistische afweer: iemand die niet slecht is, maar diep bang om te verdwijnen. Veel mensen die bewust leven, voelen zo’n relatie als complex. Ze weten wat er speelt, begrenzen.....

Splitsing is niet per se een “defect”, maar een poging van het organisme om iets ondraaglijks toch te kunnen blijven bevatten — zij het in losse delen. Waar samenhang te pijnlijk is, kiest het systeem voor fragmentatie: beter delen van de werkelijkheid kunnen verdragen dan de hele, overweldigende ervaring. Dat geldt zowel psychisch als fysiologisch: ook het zenuwstelsel verdeelt wat niet samen kan worden gehouden.

Wat bedoelen we met bestaansgrond? Bestaansgrond gaat over het gevoel dat je er mag zijn. Niet alleen mentaal, maar in iedere cel van je lichaam. Het is de innerlijke bodem waarop je staat, de fundering die je draagt in je relaties, keuzes en dagelijks leven. Wanneer die grond stevig voelt, kun je meebewegen met wat er gebeurt. Als die bodem ontbreekt of wankelt, leef je vaak vanuit angst, spanning of overleven.

Veel mensen komen in mijn praktijk met dezelfde vraag: “We houden van elkaar. Waarom voelt het dan zo moeilijk?” We zijn gewend om liefde te zien als iets van het hart, een warm gevoel dat genoeg zou moeten zijn. Maar liefde leeft niet alleen in het hart. Ze woont in ons hele systeem: in ons zenuwstelsel, in ons ademritme, in hoe ons lichaam spanning loslaat of juist vasthoudt. Wanneer we intiem zijn met iemand, komen oude beschermlagen vanzelf naar boven.

Ervaar je intense relaties die je uitputten? Ontdek hoe lichaamsgerichte therapie, NARM en trauma-therapie je kunnen helpen meer rust, kracht en verbinding te ervaren.

Wat is emotionele verwaarlozing? Er zijn dingen die niet gezegd hoeven te worden om voelbaar te zijn. Een kind dat alles lijkt te hebben, maar niet gevoeld wordt in wie het is. Een jeugd zonder klappen of grote drama’s, en toch met een diepe, stille eenzaamheid. Een leven dat goed lijkt te gaan — van buitenaf bekeken — maar van binnen voelt als een voortdurende poging om erbij te horen, om te bestaan, om kloppend te zijn.

Dat ik na mijn scholing in Psychologie meer het lichaam (zowel fysiek als energetisch) wilde betrekken, was wel duidelijk. Het werd een...

Sinds kort ontvang ik muziekles en leer ik met een piano omgaan alsof het mijn geliefde is. Zo voelt het althans, wat een intimiteit!...

Lente inspiratie. Ondersteuning bij overgangsfases in ons leven.