Het veld van therapie

Het veld van therapie – meer dan technieken en marketing

Er is vandaag de dag een overvloed aan manieren om aan jezelf te werken. Je kunt ademen, ontladen, gronden, mediteren, spiegelen, herprogrammeren of zelfs “je zenuwstelsel hacken”. Er zijn retraites, podcasts, trauma-experts op Instagram, en duizenden opleidingen waarin heling een kwestie lijkt van de juiste methode vinden.

Die overvloed is op zich iets moois. Het laat zien dat we als samenleving verlangen naar bewustwording, naar herstel van verbinding, naar iets wat dieper gaat dan presteren of consumeren. Maar het risico is dat ook het innerlijke werk een marktlogica krijgt: we willen snel resultaat, liefst zichtbaar, en het liefst meetbaar. De juiste therapeut, de juiste methode, de juiste taal – dan komt het goed.

Alleen… dat is niet hoe de mens werkt.

Echte heling is geen lineair proces. Het is traag, soms oncomfortabel, en vraagt meer dan weten of begrijpen. Het vraagt contact — echt contact, waarin iets in jou geraakt, gezien en tegelijk gedragen kan worden. Dat kan niet worden vervangen door een methode of techniek.

Methodes en technieken zoals mindfulness, ademwerk, EMDR of opstellingen kunnen waardevolle toegangspoorten zijn. Ze openen iets, brengen beweging of inzicht. Maar de werkelijke verschuiving gebeurt pas wanneer datgene wat geraakt wordt, ook ontmoet mag worden — in het lichaam, in de relatie, in de diepte van de ervaring. Daar, in dat veld van ontmoeting, ontstaat integratie.

En dat veld is niet neutraal. Het wordt gevormd door wie de therapeut is.

Niet alleen door kennis, maar door de mate van belichaamde aanwezigheid. Door de bereidheid om ongemak te verdragen, door de capaciteit om te blijven waar iets nog niet opgelost is. Door de innerlijke weg die de therapeut zelf gegaan is.

Want in therapie resoneert alles. Wat jij niet kunt voelen, zal de ander ook niet aanraken. Wat je als therapeut niet hebt doorvoeld, kun je niet werkelijk dragen bij een ander. Daarom gaat goed werk niet alleen over techniek, maar over mens-zijn — over bewustzijn dat doorleefd is, niet aangeleerd.

We leven in een tijd waarin veel mensen houvast zoeken. Dat is begrijpelijk, zeker in een wereld die zo snel draait en waarin kwetsbaarheid zelden ruimte krijgt. Maar het risico is dat we ook in onze zoektocht naar heling blijven doen wat we altijd deden: controleren, kiezen, vergelijken, verbeteren. En juist dat is wat de afstand in stand houdt.

De essentie van therapie ligt niet in meer weten of beter doen, maar in het toestaan van wat er al is. In het durven zakken in de werkelijkheid van dit moment — ook als die rauw of verwarrend is. Vanuit daar kan iets nieuws ontstaan. Niet als prestatie, maar als gevolg van aanwezigheid.

Lichaamsgerichte therapie vraagt precies dat: om niet alleen te praten over je geschiedenis, maar haar te voelen. Om niet alleen te begrijpen waar patronen vandaan komen, maar te ervaren hoe ze zich nu, in dit moment, laten zien. En om die ervaring niet te fixen, te analyseren of er doorheen te breken, maar haar te ontmoeten met aandacht, adem en menselijkheid.

Dat is geen eenvoudige weg. Het vraagt moed, tijd en rijpheid — van de cliënt én van de therapeut. Maar het is de enige weg die werkelijk leidt tot verandering die blijft. Naar een leven dat niet meer gestuurd wordt door oude reflexen, maar gedragen wordt door innerlijke aanwezigheid.

In een wereld vol methodes en meningen is het misschien wel het meest radicale wat je kunt doen: niet harder werken aan jezelf, maar dieper luisteren.

#biodynamischepsychologie #narm #psychodynamisch #lichaamsgerichtetherapie #traumaheling #therapie #psychotherapie #coaching #heling #zenuwstelsel #EMDR #adem #mindfulness #podcast #contact #verbinding #aanwezigheid #essentie #belichaming #yoga #opstellingen #contact #kwetsbaarheid