Thuiskomen in wie je bent Soms zijn we ergens, maar voelen we onszelf nauwelijks. We voeren gesprekken, maken keuzes, leven ons leven — maar vanbinnen is er afstand. Verdoving. Afwezigheid. Presentie betekent: ik ben hier. Niet alleen met je hoofd, maar met je hart, je buik, je adem, je cellen. Belichaming betekent: ik bewoon mezelf. Je lichaam is geen object of voertuig, maar een levend, voelend thuis waar jij mag wonen. Voor mensen die de last van trauma dragen is

Je zenuwstelsel wil je niet ‘fixen’, het wil verbinding. We kennen allemaal momenten waarin we ons overweldigd voelen, afgesloten raken, of net andersom: té veel willen doen, té snel willen gaan. Ons zenuwstelsel is voortdurend bezig om ons in balans te houden — vaak buiten ons bewustzijn om. In lichaamsgerichte- en traumatherapie spreken we dan over zelfregulatie en co-regulatie: twee natuurlijke manieren waarop ons lichaam spanning, emoties en prikkels verwerkt.

Heb je weleens gemerkt dat je tijdens volle maan emotioneler bent, onrustiger slaapt of je juist wat trager voelt in je lijf? Je bent niet de enige. Volgens eeuwenoude wijsheid uit onder andere Ayurveda heeft de maan invloed op onze innerlijke wereld. Niet alleen doordat ze zoveel licht brengt, maar vooral ook vanwege haar aantrekking op water — en daarmee op ons lichaam, dat voor het grootste deel uit water bestaat.

Veerkracht betekent niet dat je nooit valt. Het betekent dat je weet hoe je weer opstaat. Dat je terug kunt keren naar jezelf, zelfs na overweldiging, verlies of verstarring. Veerkracht is diep verbonden met je zenuwstelsel. Bij trauma kom je/ komt het systeem vast te zitten: in hyperactiviteit (vechten/vluchten) of hypoactiviteit (bevriezen/verdoven). Veerkracht is het vermogen om beweging toe te laten — naar veiligheid, naar verbinding, naar herstel.

Je kunt nergens naartoe als je niet eerst hier bent. Gronding gaat niet alleen over ‘met je voeten op de grond staan’, maar over volledig aanwezig zijn in je lichaam, in het moment, in jezelf. Bij trauma leren we vaak om omhoog te gaan: naar het hoofd, naar hyperalertheid, naar controle. Het lichaam voelt dan als een plek die niet veilig is om in te wonen.

Wat doe jij als je iets moeilijks voelt? Sluit je af? Ga je in je hoofd? Wil je oplossen of verdwijnen? Emotionele aanwezigheid is het vermogen om met openheid en mildheid aanwezig te blijven bij wat je voelt — zonder te verdrinken in je emoties, en zonder jezelf af te snijden. Het is een vaardigheid die niet vanzelf ontstaat. Vooral bij vroegkinderlijk trauma leerden we vaak juist niet voelen: emoties waren te veel, te ongewenst of te onveilig.

Agency gaat over het vermogen om zelf richting te geven aan je leven. Het is het besef: ik heb invloed, ik mag kiezen, ik bén aanwezig. Voor veel mensen die te maken hebben gehad met (vroegkinderlijk) trauma, is die ervaring niet vanzelfsprekend. Agency is dan niet iets wat je ‘doet’, maar iets wat je hebt moeten onderdrukken om te kunnen overleven.

Grenzen geven niet alleen bescherming, ze geven ook vorm aan jouw aanwezigheid in de wereld. Ze zeggen: hier ben ik. Dit is waar ik eindig en jij begint. Maar voor veel mensen zijn grenzen niet vanzelfsprekend. Zeker wanneer je opgroeide in een omgeving waarin je emoties, behoeften of autonomie onvoldoende werden gezien of gerespecteerd, is het lastig om gezonde grenzen te ontwikkelen. In plaats van ruimte, voelde je misschien verwarring, schuld, schaamte of angst.

Containment gaat over het kunnen dragen van je innerlijke ervaring — je emoties, lichaamssensaties, impulsen, herinneringen — zonder overspoeld te raken of jezelf te verliezen. Het gaat niet om ‘controle’, maar om ruimte. Een innerlijke bedding waarin alles welkom mag zijn, zonder dat je overspoeld raakt of uit contact gaat.

Verbinding: de weg terug naar jezelf. In ons dagelijks leven verliezen we allemaal weleens de verbinding — met ons lichaam, met onszelf, met de mensen om ons heen. Soms gebeurt dat tijdelijk, in stressvolle momenten of bij overweldiging. Maar soms raken we structureel uit contact. Vooral wanneer we in onze jeugd te maken hadden met trauma, verwaarlozing of emotionele disconnectie, leren we (onbewust) om bepaalde delen van onszelf af te splitsen of te onderdrukken. Het lichaa

Iedereen krijgt in het leven te maken met ingrijpende gebeurtenissen. Denk aan het verlies van een dierbare, een scheiding, ontslag, ziekte of zelfs een verhuizing. Soms verwerk je zo’n gebeurtenis ‘vanzelf’, maar vaak blijven de effecten op de achtergrond doorspelen — fysiek, emotioneel en relationeel. Wat maakt life events zo diepgaand? En waarom raken ze sommige mensen zwaarder dan anderen?

Terug naar jezelf: Hoe we onze authenticiteit verliezen en hoe we haar herstellen.

Hechtingsstijl komt naar voren als het leven schuurt.

Trauma en diepe emotionele verwondingen zijn in essentie onze reacties op een overweldigende gebeurtenis of de ervaring dat je hulpeloos...

Het Jungiaanse archetype van de gewonde genezer, Wounded Healer, benadrukt het vermogen van de therapeut om persoonlijke ervaringen van...

Het komt nog vaak voor dat we bij afwezigheid van ziekte spreken over gezondheid. We hebben vanuit deze visie geleerd symptomen te...

Het speelde al langere tijd door mijn hoofd, ik was nog werkzaam in de corporate wereld, maar wilde misschien wel psycholoog worden. Ik...

Kijk nou wat ik terugvind, een tekst geschreven na het behalen van mijn diploma tot Biodynamisch (Psycho-)therapeut. Het laat zien hoe ik...

Wil jij ook verliefd worden op het leven en de risico’s ervan niet schuwen? Ik bied je een perspectief waarin Biodynamische Therapie,...

Dat ik na mijn scholing in Psychologie meer het lichaam (zowel fysiek als energetisch) wilde betrekken, was wel duidelijk. Het werd een...