Levendigheid als ons vertrekpunt
- Michelle van der Zee

- 25 okt
- 2 minuten om te lezen
Levendigheid is niet iets wat we moeten bereiken.
Ze is er al — van nature, als een stroom die door ieder mens beweegt. In de kern van ons wezen is er een spontane beweging richting verbinding, groei en heelheid.
Het leven zelf wil leven.
Maar in de loop van de tijd raken we vaak iets van dat vrije stromen kwijt. We maken dingen mee die te veel zijn om te voelen, of waarvoor we nog geen woorden hebben. We leren onszelf beschermen, soms heel verfijnd, door te denken in plaats van te voelen, door sterk te zijn, door ons aan te passen. Zo ontstaan er lagen — emotioneel, mentaal, lichamelijk, energetisch — die ooit hielpen, maar nu in de weg kunnen staan van onze natuurlijke levendigheid. Wat we vaak doen, is proberen die levendigheid te herstellen. We zoeken naar manieren om ons energieker, lichter, blijer te voelen. Maar hoe meer we proberen, hoe verder we soms verwijderd raken van dat wat eigenlijk nooit is weggeweest.
Levendigheid laat zich niet maken.
Ze is niet het resultaat van inspanning of verbetering. Ze wordt voelbaar wanneer we onderzoeken wat haar bedekt. Wanneer we beginnen te luisteren naar de plekken in ons die zijn stilgevallen — niet om ze te forceren, maar om ze te ontmoeten. In mijn werk zie ik telkens weer hoe mensen, zodra er ruimte komt voor die ontmoeting, vanzelf weer iets van die natuurlijke stroom ervaren. Een zachtere adem, een tinteling, een traan, een glimlach die niet gemaakt is.
Alsof het leven zelf zegt: “Ik was er al die tijd al.”
Levendigheid is niet iets groots of luid.
Het is de subtiele trilling van aanwezigheid. De vanzelfsprekende beweging van het hart dat zich opent, het lichaam dat wil ademen, de ziel die zich herinnert wie ze is. En naarmate we ons toestaan om stil te staan bij wat die stroom ooit belemmerde — de oude pijn, de spanning, het niet-voelen — hervinden we precies datgene waar we al die tijd naar zochten.
Wat er dan ontstaat, is geen nieuwe versie van onszelf, maar een her-innering.
Een terugkeer naar de natuurlijke levendigheid die altijd in ons aanwezig is geweest. Misschien herken je dat verlangen om weer te voelen, om iets in je te laten ontwaken dat je ooit kende. We hoeven het niet te forceren. Alleen te luisteren.
Het leven vindt altijd zijn weg terug.
Weerhoudt iets je ervan om die vanzelfsprekende levendigheid te ervaren? Ik sta je graag bij in een lichaamsgerichte therapiesessie, niet om aan jezelf te moeten werken, maar om jezelf te ontmoeten.
#lichaamsgerichtetherapie #biodynamischepsychologie #NARM #levendigheid #heling #vitaliteit #stromen #psychologie #emoties #belichaming #energie #balans #natuur #traumaheling





Opmerkingen