Een stille herinnering aan wat er ooit was — of nooit is geweest. Ze vertelde over het moment waarop het haar overspoelde. Niet een emotie met een oorzaak, maar een oer-verdriet. Een huilen dat niet meer stopte. Alsof haar hele lichaam wist wat haar hoofd nooit heeft geweten. Ik herkende het onmiddellijk.

Vergeving wordt vaak gezien als een teken van volwassenheid, kracht of spirituele groei. Alsof het iets verhevens is — een bewijs dat we erboven kunnen staan. Maar soms is vergeving geen teken van vrijheid, maar van oude trouw. Als kind leren we loyaal te zijn aan de mensen van wie we afhankelijk zijn. Zelfs als zij degene zijn die ons pijn doen. Die loyaliteit is geen keuze; het is een instinct van overleven.

Hechtingspijn is geen emotie, maar een herinnering in het zenuwstelsel Hechtingspijn komt niet uit het hoofd maar uit het lichaam. Ze is niet nieuw; ze wordt opnieuw aangeraakt. Wat in het kind niet kon worden gevoeld omdat het te veel was, leeft door in het volwassen lichaam als een verlangen dat voortdurend zoekt naar voltooiing. We zeggen dan: “Ik word zo getriggerd,” maar in werkelijkheid zegt het lichaam: Iets ouds probeert eindelijk af te maken wat ooit niet kon word

“One of the biggest signs of childhood trauma is trying to convince the people who are hurting us to treat us well, instead of walking away.”