Groei voorbij overleving

Loskomen van oude zelfbeelden — groeien voorbij je overlevingsrollen

We ontwikkelen allemaal manieren om onszelf te beschermen wanneer onze kernbehoeften lange tijd niet worden gezien of vervuld. Rollen zoals de presteerder, de verzorger, de pleaser of de eenling ontstaan niet uit gedrag alleen; het zijn diep doorvoelde, psychische én lichamelijke strategieën die ons hielpen voortbewegen in een omgeving die te weinig veiligheid of afstemming bood.

Wat ooit een noodzaak was, kan zich later gaan gedragen als identiteit: “Dit is wie ik ben.”

Het ontwarren van oude bescherming

Groeien na ingrijpende of overweldigende ervaringen vraagt vaak om een ander proces. Niet het weggooien van deze rollen, maar het langzaam ontwarren ervan. Dat betekent: stap voor stap loskomen van het idee dat jouw overlevingsstrategie jou volledig definieert. Niet vanuit wilskracht, niet vanuit “anders moeten zijn”, maar vanuit een steeds verfijnder contact met wat daaronder ligt.

Het is geen abstract loslaten. Het is een diep, vaak verrassend eenvoudig ontmoeten: het toelaten van de laag die lang verborgen moest blijven — het verlangen, het protest, het gemis, de impuls om te voelen en te bewegen. Dit vraagt om aanwezigheid, om vertraging, en vaak om een veilige relatie waarin het lichaam weer durft te spreken.

Het lichaam als geheugen én richting

In lichaamsgericht therapeutisch werk is je lichaam niet het instrument, maar meer een wijs geheugen en richtingaanwijzer. Niet als iets dat via technieken “tot rust gebracht” moet worden, maar als de plek waar oude bescherming voelbaar wordt én waar een nieuwe innerlijke organisatie kan ontstaan. De subtiele signalen — een verstrakking, een diepe zucht, een zachte puls, een plotselinge emotie — zijn geen ruis, maar toegangspoorten.

Ruimte voor authenticiteit

Het proces is traag en intelligent. Je legt de rol niet zomaar af; je gaat haar van binnenuit herkennen voor wat ze is: een hulpmiddel dat ooit onmisbaar was. En precies daardoor kun je voelen wanneer ze zich opdringt op momenten waar dat niet meer nodig is. In dat besef ontstaat ruimte. Ruimte voor je eigen ritme, voor spontaniteit, voor verbinding, voor het subtiele weten van binnenuit.

Groeien na overweldiging betekent niet dat de oude strategie stopt te bestaan. Ze blijft beschikbaar — maar ze staat niet langer vooraan. Wat groeit, is iets anders: een dieper innerlijk contact, een vermogen om te voelen en te handelen vanuit je levende kern in plaats van vanuit bescherming. Wanneer dit gebeurt, ontvouwt zich een manier van zijn die rijker is. Niet perfect, niet ‘af’, maar bewogen, verbonden en echt — in relatie met jezelf, met anderen, en met het leven dat zich van binnenuit weer voelbaar maakt.

Wil je hier dieper in duiken?

In mijn praktijk werk ik met mensen die willen loskomen van oude beschermingsrollen en opnieuw contact willen maken met hun eigen levendigheid. Voel je welkom voor een sessie in Amsterdam (Oud West).