top of page

Updates

Ontworteling

Bijgewerkt op: 16 jul. 2018

Stilte

Het was op een mooie zomerse dag dat ik met mijn blote voeten in de vochtige aarde van onze tuin stond. Ik voelde de grassprieten kietelen en genoot van de wind die mijn haar langs mijn gezicht liet strelen. De zon ging onder. Midden in de drukte van de stad waar ik woon, was ik dankbaar voor dit stille moment in onze tuin. Het was een dag nadat ik had deelgenomen aan een intensieve workshop over traumahealing van Peter Levine, pionier op dit gebied. Geinspireerd, geraakt, gevoed en als door de mangel gehaald voelde ik de behoefte om al mijn indrukken en ervaringen te laten zakken om deze vervolgens te kunnen integreren.


De natuur in al haar schoonheid

Ik liep rond in de tuin, zat een paar minuten in stilte en stond weer op. Mijn oog viel op een plant die te lang geen water had gehad. Het leek meer op een dode tak dan op een plant concludeerde ik tot mijn spijt. Ik besloot de dode plant te verwijderen en trok er een paar keer stevig aan totdat ik bij de laatste ruk de plant met wortel en al in mijn hand hield. Ik al mijn openheid en onbevangenheid van dat moment ontstond een verfijnde beleving. Zonder bewustzijn en aandacht had ik die plant waarschijnlijk zo uit de grond getrokken en in de vuilnisbak gegooid. Nieuwe plant kopen, in de aarde stoppen en klaar.... Deze avond echter was ik mij zeer bewust van al het leven, van de natuur in al haar pracht. Ik voelde een soort eerbied voor de natuur, voor die plant. Deze dode plant die meer op een tak leek, maar met wortels zo stevig dat ik het benijdenswaardig vond. Ik was onder de indruk en bewonderde ze zoals ik nooit eerder met wortels gedaan had.


"The most beautiful thing we can experience is the mysterious. It is the source of all true art and science. He to whom the emotion is a stranger, who no longer can pause to wonder and stand wrapped in the awe, is as good as dead - his eyes are closed." Albert Einstein

Gewaarzijn

Een lichte vorm van schrik ging door mij heen. Ik voelde een bijna onopvallende contractie in mijn buik en heel even hield ik mijn adem vast. Het waren nauwelijks seconden en zonder zoveel oefening in lichaamsbewustzijn, had ik dit nooit kunnen waarnemen. Direct volgde er ontspanning, een regulatie waardoor de energie in mijn lichaam weer verder bewoog. Deze fysiologische reactie werd getriggerd toen ik allerlei beestjes, met name ontelbaar veel mieren, alle kanten op zag krioelen. Een weg zoekend door de aarde. Het verwijderen van de dode plant leek een verstoring van de rust (of bracht de boel juist in beweging). Mijn actie had chaos veroorzaakt? Oke, ik geef toe, na enkele seconden leek die chaos zich weer als vanzelf te hebben opgelost. De rust was wedergekeerd. Dit zelfregulerend vermogen (waar ik bij mensen dagelijks mee werk) verwonderde mij. Een diepe ademhaling ontstond en mijn middenrif zakte. Hoewel er over mijn beleving van alles te zeggen valt, ging het mij om de inspiratie die daaruit volgde.


Ontworteling

Ik zag talloze voorbeelden voor me over situaties van ontworteling of ontwrichting. Hoe ontworteling tot chaos kan leiden en ook hoe je vanuit daar weer tot veiligheid, rust en ontspanning kunt komen. Het deed me denken aan persoonlijke situaties. Spannende momenten uit mijn jeugd waarbij het leek alsof de grond onder mij verdween. Ook een meer recent moment uit mijn leven, waarbij ik geopereerd werd en er ook een vorm van ontworteling was in mijn systeem en in mijn gezin. Het deed me denken aan menselijke ingrepen in de natuur zonder de gevolgen in ogenschouw te nemen. Ook zag ik oorlogsgebieden voor me, waar een aanslag gepleegd werd en iedereen wegvluchtte voor zijn of haar leven. Vanzelfsprekend dacht ik ook aan mijn klanten; velen hebben met mij gedeeld over situaties in hun leven die ontworteling met zich meebrachten, op welke manier dan ook. Je buiten je gezin of familie geplaatst voelen, de ervaring net na een scheiding, het beleven van een traumatische gebeurtenis, of een fase waarin je even helemaal de weg van en met jezelf kwijt lijkt te zijn. Je bestaansgrond kwijt zijn of je ergens niet meer thuis voelen. Ontworteling, klein of groot, wie kent het niet?


Zijn

Ik kan nu verder schrijven over de oplossing, het herstel en over hoe je weer je eigen wortels kunt ervaren. Dat doe ik niet, niet nu. Mijn inspiratie ontstond juist vanuit het 'zijn'. Vertoeven in het moment om daar helemaal te zijn met wat zich wel of niet aandient. Onbevangen en vrij van oordeel de ontworteling en alles wat dat in werking zet gewaar zijn. Daar beleef je iets wat uniek is aan jou, daar ontmoet je jezelf wellicht in je volste zijn en ervaar je dimensies die nieuw licht brengen.


bottom of page