Trauma en diepe emotionele verwondingen zijn in essentie onze reacties op een overweldigende gebeurtenis of de ervaring dat je hulpeloos aan de situatie overgeleverd bent. Het zorgt ervoor dat onze vitaliteit afneemt, het vervlakt onze zintuigen en het verzwakt ons in hoe verbonden we ons voelen in contact met onszelf en anderen. Angst en lijden zorgen vaak dat we van elkaar verwijderd raken. Dat komt omdat angst de verbinding met onszelf verslechtert (een ander deel van onze hersenen is geactiveerd). We verliezen ons belichaamde zelf, dat deel van onszelf dat waarachtig en eeuwig is. We raken meer geïsoleerd, onthecht en ervaren diepe eenzaamheid.
In mijn werk als lichaamsgericht therapeut raakt bovenstaande de kern van waar het vaak over gaat in de sessies; verlies van verbinding. Met welke klacht, verstoring of diagnose iemand ook komt, je veilig en verbonden voelen in je eigen lichaam en in contact met anderen, is de focus in de sessies en essentieel voor vitaliteit en welbevinden in ieders leven.
Gehechtheid bepaalt hoe we contact en veilige verbinding tot stand brengen, met anderen, onszelf en met ons lichaam. Inzicht in de manier waarop trauma onze weefsels en ons zenuwstelsel en daarmee ons gevoel van veiligheid aantast is essentieel om met de complexiteit van onze gehechtheidspatronen om te gaan.
Bij hevige dreiging mobiliseert ons lichaam een enorme hoeveelheid (overlevings-) energie, je zou het een opgeblazen toestand kunnen noemen, of leeggelopen als de opgeblazen toestand het heeft begeven. Als de dreiging voorbij is en we ons weer veilig voelen, zijn ons zenuwstelsel en lichaam in staat om die gemobiliseerde energie organisch te reguleren. Soms vindt deze hoeveelheid energie zijn weg naar regulatie niet, dan blijft ons lichaam in een stressvolle (opgeblazen of leeggelopen toestand) staat en voelen we ons onveilig en zijn we beperkter in het maken van contact met anderen en het omgaan met onze dagelijkse bezigheden.
Vroeg of laat krijgen we allemaal met trauma te maken in ons leven, het is onvermijdelijk. Gelukkig is het wel mogelijk om te vermijden dat het ons levenslang inperkt. Er zijn manieren om ons zenuwstelsel weer afgesteld te krijgen op de werkelijkheid van hier en nu, onze fysiologie kan veranderen en we kunnen ons weer veilig en verbonden leren voelen.
De wijsheid van ons lichaam biedt de antwoorden om dit te kunnen bewerkstelligen. Ik help mijn cliënten om opnieuw te verbinden met deze wijsheid en die als zodanig te herkennen. Op het moment dat we ons lichaam weer als veilige plek vertrouwen zijn we er als vanzelf mee verbonden wat ons weer in contact brengt met de volheid van het leven en onze relaties. Wanneer we onszelf belichamen neemt onze perceptie aan mogelijkheden om met situaties om te gaan enorm toe. We beschikken dan over onze authentieke en creatieve vermogens.
Het is mogelijk om ons stap voor stap weer veilig te voelen en ervaringen als dusdanig te vertrouwen. We kunnen dan weer warmte en verbondenheid ervaren en we hervinden het vermogen om nieuwsgierig en compassievol te zijn. We vinden vrede en welbevinden en leven in emotionele rijkdom. Onze uiteenlopende ervaringen die eerder gefragmenteerd waren weten we meer en meer te integreren, we belichamen ons heel-zijn.
Het is ons geboorterecht om ons geaard en gecentreerd te voelen en toegang te hebben tot alle aspecten van onze menselijkheid en onze spirituele aard. Gebeurtenissen kunnen we niet ongedaan maken, wel beschikken we over het vermogen om te helen door onze verworvenheden te verinnerlijken en toe te eigenen.
Dat ik mag bijdragen aan dit geboorterecht, voor mezelf en daarmee ook voor anderen, ervaar ik als een groot geschenk.
Comments