Onze adem is onlosmakelijk verbonden met ons mens-zijn. Voor me zie ik hoe mijn dochter bij haar geboorte haar eerste adem teug nam. Ook komt het beeld voorbij van mijn oma op haar sterfbed en hoe de adem haar lichaam verliet. Onze adem begeleidt ons gedurende ons hele leven.
Naast dat onze adem ons lichaam en al onze cellen van zuurstof voorziet, waardoor we als levend organisme kunnen bewegen, heeft de adem ook een verbindende functie. Adem verbindt ons met ons lichaam. Adem verbindt ons ook met buiten. We ademen immers allen dezelfde lucht. Adem verbindt ons dus ook met elkaar.
Soms staat iemand zo dicht bij je dat het je de adem beneemt en je hoogstwaarschijnlijk ergens een contractie in je lichaam ervaart (iets trekt zich terug of trekt samen bijvoorbeeld). Het kan ook zijn dat je iemand ontmoet die adembenemend mooi is, wat gebeurt er dan bij je? Raak je overrompeld, zet je van schrik je adem op slot en draai je verlegen je hoofd weg? Of adem je het moment volledig in, voel je je hart groeien, je borst openen en ervaar je op alle lagen van jouw mens-zijn expansie? Adem zou je zo ook als spiegel kunnen zien.
Dat we resoneren op alles in en om ons heen, is een gegeven vanuit het perspectief dat we allen verbonden zijn. Hoe die resonantie zich uit van moment tot moment is iedere keer anders. Je resoneert op iedere prikkel en in het meest ontspannen geval dein je ritmisch mee. Een prikkel die iets bij je triggert heeft weer een heel andere invloed op je en dit is merkbaar aan je adem. De ademruimte neemt dan meestal af waar het bij ontspanning vaak weer toeneemt. Hetzelfde geldt voor je vitaliteit en gevoel van welzijn, ook die neemt toe wanneer onze ademruimte groter is.
Door je adem te ervaren kun je jezelf ervaren. Op deze manier is je adem een bron van inzicht en zelfkennis en ook een middel om evenwicht te vinden.
Het bewust aanwezig zijn bij mijn adem brengt me ontspanning. Ik zie mijn adem als de drager van mijn levenskracht. Bij een onrustige adem ervaar ik direct verlies van deze levenskracht. Alles kost me meer energie en ik ervaar situaties buiten mijzelf sneller als beperkend, wat uiteraard een directe afspiegeling is van mijn binnenwereld. Andersom geldt hetzelfde. Bij een gelijkmatige ademhaling heb ik mijn levenskracht volledig tot mijn beschikking. Dat is natuurlijk mooi, echter geen streven. Het is meestal niet voor niets dat we de adem vastzetten of inhouden, net zoals we soms bij stress onze adem wat hoger in ons lichaam ervaren. Dit heeft een functie en is niet iets om fout te maken. Je hoeft ook niet van alles te gaan doen om het te veranderen. Het is vooral de aanwezigheid bij mijn adem wat me bewustzijn brengt en me doet voelen en bewegen van binnenuit.
Bij yoga heb ik veel ervaring opgedaan met het bewust controleren van de ademhaling via pranayama (ademhalingsoefeningen). Hier werk je dan meestal met de willekeurige ademhaling. Dit kan helpend zijn om bijvoorbeeld de nadi’s te reinigen, je energiehuishouding op te schonen, jezelf beter uit te lijnen en meer in je centrum te komen (en nog meer...). Bij het bewegen van de ene asana (yoga houding) naar de andere is het samenwerken met je adem helpend om tot een geheel te komen. Adem en beweging zijn verbonden en zodoende ben je dus ook meer verbonden met je hele systeem. In lichaamswerk en energiewerk heb ik meer ervaring opgedaan met de vanzelfsprekende ademhaling hoewel het grensgebied met yoga eerder overlappend dan tegenovergesteld is. Het volgen van de onwillekeurige ademhaling, oftewel de vegetatieve ademhaling die buiten onze wil om gestuurd wordt, kunnen we uitnodigen door aandachtig aanwezig te zijn en te oefenen met gewaarworden. Dat wil zeggen het waarnemen van prikkels die je in jezelf ervaart. De adem van binnenuit voelen, er bewust bij aanwezig zijn, juist zonder de adem te controleren (je hoeft niets te doen of te veranderen). Dit maakt mogelijk dat je meer ontspanning, vitaliteit en levenskracht ervaart. Een verfijnd lichaamsgevoel is een prettige bijkomstigheid en draagt sterk bij aan een gevoel van veiligheid, wat een goede basis is voor iedere vorm van groei die we wensen.
Om je natuurlijke ademhaling (en alles wat daaruit voortkomt) meer uit te nodigen begeef je je als het ware in het gebied tussen ‘doen’ en ‘niets doen’ in.
Als ik op het strand aan zee sta, neem ik soms bewust een diepe teug adem. Als ik me gestrest voel, zucht ik of adem diep uit. Als ik zangles heb, adem ik bewust uit met mijn buik iets naar binnen getrokken. In de yogales adem ik in als mijn armen omhoog gaan en uit als mijn armen naar beneden gaan. Dit is aangeleerd en hier heb ik het over mijn willekeurige ademhaling, ik doe iets met mijn wil. Mijn bewustzijn is gestuurd door mijn denken. Ook zijn er gedurende de dag vele momenten waarop er van alles verandert in mijn ademhaling waar ik geen idee van heb en niet mee bezig ben. Dit is onwillekeurig zonder bewustzijn, ik nodig hiermee niet mijn levenskracht en ontspanning uit, noch voel ik mij vitaler. Het gebied waarover ik in deze tekst spreek, kun je zien als het midden, daar waar we in harmonie zijn. Het gaat over ‘niet doen’ en toch vraagt het onze aandacht, aanwezigheid en bewustzijn. In deze staat nodig ik mezelf uit, via mijn adem, om meer van mijn essentie bloot te leggen/ te openen. Het is een uitnodiging aan het leven zelf.
Nieuwsgierig naar hoe je jouw levenskracht, vitaliteit en ontspanning vergroot? Je kunt beginnen met je adem gewaar te worden. Uiteraard ben je ook heel welkom voor een consult waarin je aan den lijve kunt ervaren wat ik schrijf.
Comments